بررسی رفتار خاکهای ریزدانه رسی غیراشباع ومحاسبه نشست ناشی از تحکیم در این خاکها

علم مکانیک خاک کلاسیک، به بررسی رفتار مهندسی خاکها در حالت کاملاً اشباع می پردازد، و این در حالی است که رفتار خاکهای نیمه اشباع تفاوت زیادی با رفتار آنها در شرایط کاملاً اشباع دارد. از طرفی بخشهای بزرگی از لایه های سطحی زمین که سهم اصلی در تحمل بارهای وارده را دارند و در محدوده تنش های رو سازه هستند ، از خاکهای غیر اشباع تشکیل شده اند.مشکلات آزمایشگاهی و پیچیدگی های تئوری ، همانند اندازه گیری مستقیمِ مکش، سبب گردیده است ، توسعه و پیشرفت درک رفتار خاکهای نیمه اشباع به کندی پیش رود. در این پایان نامه به بررسی نشست تحکیمی خاک ریزدانه رسی غیر اشباع با توجه به پارامترهای موثر ساده آزمایشگاهی پرداخته شده است.در ابتدا اصول مکانیک خاکهای غیر اشباع به طور کامل شرح داده شده و در ادامه روابط ارائه شده توسط محققین و دانشمندان ، در خصوص تحکیم خاکهای غیر اشباع بیان گردیده است. برای مطالعه نشست تحکیمی خاک رس مذکور،مجموعه ای از آزمایشهای تحکیم یک بعدی در دو حالت اشباع و غیر اشباع انجام شده اند. در نهایت با استفاده از نتایج و داده های آزمایشگاهی بدست آمده از انجام آزمایشهای تحکیم،بر روی نمونه های رسی در دو حالت غیر اشباع و کاملاً اشباع ، مدل ساده جدیدی به صورت تابع لگاریتم طبیعی ، برای تعیین نشست تحکیمی خاکهای ریزدانه رسی در حالت غیر اشباع بر اساس پارامترهای موثر ساده آزمایشگاهی ارائه گردید.اساس کار در ارائه این رابطه ، سیر تدریجی و پیوستگی روند نشست تحکیمی از حالت نیمه اشباع به اشباع کامل است.پارامترهای موثر مورد استفاده در رابطه مذکور ، درجه اشباع ، وزن مخصوص خشک ونشانه فشردگی می باشند. هدف اصلی در این تحقیق ،ارائه رابطه نشست تحکیمی خاکهای ریزدانه رسی غیر اشباع بدون در نظرگیری اثرات مکش می باشد،تا مدل مذکور کاربرد عمومی داشته باشد.